O HALDE BURADAN YAKINIZ MİRİM...

Islıklanmış düşlerim var benim, mirim

hani ıskartaya çıkmış o balıkçı teknesinin

dibinin su aldığı kadar yüreğimden sızan

neme de minnettarım

ne de olsa günümüz tabiriyle ağlayan bir şelaleyim

ya da bir bulut gibi havadar,

aşkın körüklediği duygular

kadar

kimi zaman isyankâr

bir o kadar itaatkâr

o halde başlayayım anlatmaya

bir düş mektebinde zencefiller eşliğinde

ve ömrün eşiğinde saklı bir bebek gibi

beşiğini salladığım kadar annemin

beyitler aşırdığım gölgemin nezdinde

bir su küre

ve ruhum damgalı

aşkım ise zaman aşımına uğramış

ve size asla sen diyemediğim kadar da

külüstür bir araba gibi tıknefes iken

yüreğimin motoru

mademki bir armut gibi de düşmüşken el âlemin diline.

Sen hancı ben yolcuyuz madem

ve yatıya kalan kibirli ziyneti ömrün

kaskatı kesilmiş olması gereken bedene

ne hacet yüreğim kadar esnek

ve dokunulmazlığım vardır halk dilinde

hem meftun hem anonim

hem sonsuz hem de bir içimlik şiirlerimle

şerh düştüğüm yüreğin tapusu

şirk koşanlara ise öfkem ve hiddetim

ve de günbegün büyüyen Allah sevgim

hidayetin eşiği sancımın tutulan son yanı

bir veryansın olsam ne ki

ya da bakaya kalmış gün ışığı

bak şimdi kopacak kıyametin küçüğü

o alametifarika ki kayıpların minvalinde

bildiğim kadar ayıp

ne varsa soldan sağa dizdiğim yüreğimin raflarına

hani olur da yeniden bir af çıkar da

saf bir kızın hatırşinas gayreti ile

dem vururum

belki de gem vururum

imlerin telaşı sihrin kokusu yoksa

duyduğum muydu ne

sonsuzluğun ket vurana coşkusu

aşk bir izdiham

özlem bir veryansın hüzün ise

tok sesi kapanan kapıların ardında

kimse gizlenen ve hangi hin ise

sevgiyi ve umudu mimleyen

iki cihanın güneşine koştuğum

aymazlığında çocukluğun

evhamlı bir kisve ile kimse beni dünyadan soyutlayan

mum gibi

mim gibi

gözüme çekilmiş mil gibi

sözcüklerim iken yoldaş ve de kalem iken sırdaş

ve ruhani bir gölge peşimde

aslında firar etmekle iştigal

gecenin rehavetinden sıyrıldığım

yine de umudun bir rivayet olmadığına

tutulduğum karanlığa kafa tuttuğum

başım ise dik hem de dimdik

önceye es geçtiğim

aşka pes dediğim bir tutku ki yaşama sevinci

ve arzusu o halde buradan yakınız, mirim

bir tebessüm misali

başıma kep

acıma hep de direndiğim

ne kindar ne de zalim olmamalı iken insan

zulmedenleredir hicvim

ne de olsa önce kul sonra şair

küllerimden doğacak olmama dair…