yüreğinizin şiir adresi !
...ben edebiyattan ibaretim...KAFKA

SOLGUN BİR GÜLOLUYOR DOKUNUNCA / BEHÇET NECATİĞİL

Türk ve Dünya Edebiyatı » SOLGUN BİR GÜLOLUYOR DOKUNUNCA / BEHÇET NECATİĞİL


çoklarından düşüyor da bunca
görmüyor gelip geçenler
eğilip alıyorum 
solgun bir gül oluyor dokununca

ya büyük şehirlerin birinde
geziniyor kalabalık duraklarda
ya yurdun uzak bir yerinde
kahve,otel köşesinde
nereye gitse bu akşam vakti
ellerini ceplerine sokuyor
sigaralar,kağıtlar 
arasından kayıyor usulca
eğilip alıyorum,kimse olmuyor
solgun bir gül oluyor dokununca

ya da yalnız bir kızın
sildiği dudak boyasında
eşiğinde yine yalnız bir gecenin
başını yastıklara koyunca

kimi de gün ortasında yanıma sokuluyor
en çok güz ayları ve yağmur yağınca
alçalır ya bir bulut,o hüzün bulutunda.
uzanıp alıyorum,kimse olmuyor
solgun bir gül oluyor dokununca

ellerde,dudaklarda,ıssız yazılarda
akşamlara gerili ağlara takılıyor
yaralı hayvanlar gibi soluyor
bunalıyor,kaçıp gitmek istiyor
yolar ya da anılar boyunca

alıp alıp geliyorum,uyumuyor bütün gece
kımıldıyor karanlıkta,ne zaman dokunsam 
solgun bir gül oluyor dokununca.

   BEHÇET NECATİĞİL

(0)

Henüz yorum yapılmamıştır.