BİR ŞİİR YETECEK MİDİR?

Eklem yerlerinde evrenin ve işte O tanrısal esinti

Aşk iken de minvali

Kabrinden taşan ruhun

Askıda ekmek gibi

Tutunduğun

Umudun

Seyyah sancıları.

Bir umut ekip bir ömrü bilediğin kadar

Bilmediklerine razı

Engebeler taşlı olsa bile ne çıkar ki?

Bir çıkı

Ruhu Çıfıt çarşısı

Endamı hayallerin

Ve aşkla meşk eylediğin

Direncinle mukayesesi olmaz hem

Kimse içinde biriken nefreti…

Boş ver, gitsin azizim

Varsın başa sar her hayalini.

Göğün kulpuna eşlik eden güneşi

Nasıl ki içinde biriktirdin bunca sevgiyi

Mealin mi?

Mizacın mı?

Israrla sevdiğin yazdığından da öte

Aşkın şah damarı

Sevdanın kırbacı

Bir özlem bir yeti kaybı

Yetim yüreğinde saklı o rugandan acı

İhbar ettiğin varsın olsun yalnızlığı

Bilsin insanlar en kekremsi sancı

Gündür muhatabım

Gün yüzlü sevdam:

Ah, aşk yüklü Dergâhım

Secdem

Vecizem

Vebali boynuna hayallerin

Ve işte yol aldığım O düş Tekkem

Aşkın ardıç kuşu

Hazanın yontusu

Yongası mevsimin

Ve işte kalemin iken

Atlas yorganın

Ve sevda masalları

Ve sevdiceğin:

Nasıl da başının tacı

Varsın olsun müptela aşk nasıl ki sağdıcı

Yan çizenlerden yansıyan nefreti

Nasıl ki görmezden geldin

Ve işte şiirdir merteben

Şiirdir mektebin

Tembihli olduğun kadar babandan

Kulağına küpe her şarkı her yanılgı her öğüt

Binlerce kere öğün atlamışken sen

Evreleri hüznün

Devreleri atan beynin

Miadı dolmuş olsun varsın geçen mazinin

Bir mısra ile diktiğin

Divanesi olduğun hüznün ertesi ertelediğin

Mutluluğun gaipten gelen

Coşkusu ve neşesi o çocuk kalbinin

Her atımında

Acının batılında

Aşkın da hatırına

Varsın olsun sevdalan kara kaşına kara gözüne

Aşkla mukayese edilir mi şu kapanmamış son perde?

İzahı yoksa ne ala

İdamesi farkındalık yüklü bir sayaçta

Aşkın köpüren özlemi

Başat duygularını ihbar ettiğin aşkın kalesi

Bir minvaldir ki

Tüten ocağın dumanı

Ettiğin her dua nasıl ki sevdanın yongası

Günsüz bir gece

Gecesi askıda bir hece

Gamdan da öte

Gem vurduğun

Gemisini terk etmeyen

Kaptansın mademki sırça köşkünde

Ne melundur yaşam

Ne de metruktür

Meylettiğin umuda

Kanat açtığın ufuktur

Seyyah ve de sevmekten yorgun düşmüş iken yüreğin

Kapılası o aşkın

Rüzgârında

Kâh üşüdüğün kâh özlediğin

Hicvi dünün

Hicreti ömrün

Hizaya geldiği kadar kalbin

Hızması belki de dinmeyen coşkunun

Ah, azizim:

Ben daha ne diyeyim?

Diri bir umut

İken asılı kaldığın o pürü pak bulut

Pürneşe ikbalin

Pürüzsün bir aşkın da meali

İmkânsız dahi olsa sevmekten geri

Duramadığın nazenin aşkın kaçıncı fasılası ise biçilesi

Bir şiir daha yetecek midir sahiden de kopamadığın hayallerine?